صبا پلاست

صنعت بازیافت محیطی پیچیده است که مقررات متعددی در آن هر چند سال یکبار به روز می شود، بنابراین همگام شدن با آن چندان آسان نیست. علاوه بر این، این مقررات در هر کشور، منطقه و گاهی اوقات حتی محلی متفاوت است.

امروز می‌خواهیم دنیای قوانین و قوانین مربوط به صنعت بازیافت پلاستیک را با تمرکز ویژه بر مقررات جاری در ایالات متحده آمریکا، اروپا و هند برای بسته‌بندی و بسته‌بندی مواد غذایی ساخته شده با رزین‌های بازیافتی روشن کنیم. بنابراین، اگر می خواهید بیشتر بدانید، به ادامه مطلب بروید!

چه کسی بر صنعت پلاستیک تأثیر می گذارد؟

فرآیند نحوه تنظیم، استفاده، مدیریت و در نهایت دور ریختن پلاستیک ها تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله:

• مصرف‌کنندگان و سازمان‌های غیردولتی که تولیدکنندگان، خرده‌فروشان و شرکت‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند تا اطلاعات مربوط به محصولاتی را که می‌خرند افشا کنند (این شامل شفافیت در مورد تهیه مواد، پیشنهادات در مورد استفاده از محصول و دفع آن و غیره است).

• فشار سیاسی و مقررات دولتی در مراحل مختلف زنجیره ارزش پلاستیک

• کسب‌وکارها با استراتژی‌های زنجیره تامین متفاوت خود.

علاوه بر این، شوراهای محلی نقش مهمی در توسعه بازیافت و برنامه های آموزشی در مورد این موضوع دارند.

وقتی صحبت از مقررات پلاستیکی به میان می‌آید، تولیدکنندگان اغلب متاثرترین گروه‌ها هستند، زیرا بیشتر سیاست‌های تدوین‌شده در طول سال‌ها بر بسته‌بندی‌های پلاستیکی متمرکز شده‌اند. به طور فزاینده ای از تولیدکنندگان خواسته می شود تا چرخه عمر محصولات خود را در نظر بگیرند تا راه هایی را برای به حداقل رساندن تأثیر این محصولات بر محیط زیست بیابند. یک گزینه مناسب برای آنها استفاده از پلاستیک بازیافتی به جای بکر در فرآیند تولید است.

چرا بازیافت پلاستیک تا این حد تنظیم شده است؟

از دهه 1970، شیشه، فولاد، آلومینیوم و کاغذ برای استفاده در تماس با غذا بازیافت شدند. آلودگی پس از مصرف، نگرانی عمده ای با این مواد نبوده است. ظروف نوشیدنی آلومینیومی به طور متوسط حاوی 70 درصد مواد بازیافتی [i] است که بالاترین درصد محتوای بازیافتی را در بین انواع ظروف نوشیدنی دارد. از سوی دیگر ظروف شیشه ای تا 74 درصد از مواقع در اتحادیه اروپا بازیافت می شوند.

این مواد برای بازیافت بسیار مناسب هستند زیرا در استفاده معمولی تجزیه نمی شوند و در برابر آلودگی مقاوم تر هستند. با این حال، پلاستیک چند مشکل دیگر را ارائه می دهد. از آنجایی که این ماده می تواند تا 4000 ماده شیمیایی مختلف را در داخل خود داشته باشد [ii] ، برای استفاده مجدد از آن نیاز به قوانین متفاوت و سخت تری دارد.

بزرگترین بخش که امروزه از پلاستیک استفاده می کند بسته بندی صنعتی است [iii] . به همین دلیل است که اقتصادهای بزرگ جهان، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سایر کشورها توسعه دستورالعمل هایی را برای اطمینان از مناسب بودن محصولات ساخته شده با پلاستیک بازیافتی برای استفاده در بسته بندی و بسته بندی مواد غذایی به عنوان اولویت تعیین کرده اند.

ایالات متحده

در ایالات متحده، تولیدکنندگان اقلام ساخته شده از پلاستیک بازیافتی مسئول اطمینان از خلوص مناسب مواد بازیافتی برای استفاده مورد نظر خود هستند و تمام مشخصات موجود برای استفاده از پلاستیک بکر را برآورده می کنند. این الزامات در کد مقررات فدرال عنوان 21 و پیشنهادات برای استفاده از پلاستیک بازیافتی در بسته بندی محصول در راهنمای صنعت - استفاده از پلاستیک های بازیافتی در بسته بندی مواد غذایی آمده است.

نگرانی اصلی سازمان غذا و دارو در مورد استفاده از پلاستیک بازیافتی این است که ممکن است آلاینده های پلاستیک استفاده شده در محصول نهایی ظاهر شوند. به همین دلیل، FDA برای ارزیابی هر پیشنهاد استفاده بالقوه از پلاستیک بازیافتی یک به یک در دسترس است.

در طول ارزیابی، آژانس فدرال پیشنهادهای شخصی را در مورد اینکه آیا فرآیند بازیافت پیشنهادی پلاستیک خالص مناسب برای کاربرد در تماس با غذا تولید می کند یا خیر، ارائه می دهد.

به دلیل خطرات مرتبط فوق الذکر، تولیدکنندگانی که می خواهند از پلاستیک بازیافتی برای بسته بندی مواد غذایی خود استفاده کنند و توسط FDA تأیید شده باشند، باید اطلاعاتی در مورد موارد زیر ارائه دهند:

• فرآیند بازیافت کامل شامل الف) شرح منبع PCR برای اطمینان از بازیافت فقط پلاستیکی که با مقررات مطابقت دارد. ب) شرح اقدامات انجام شده برای اطمینان از عدم تماس پلاستیک قابل بازیافت با آلاینده ها.

• آزمایش هایی برای نشان دادن اینکه تمام آلاینده های احتمالی در طی فرآیند بازیافت حذف می شوند.

• شرحی از کاربرد آتی پلاستیک به دست آمده از این فرآیند شامل نوع غذایی که با مواد در تماس خواهد بود، مدت زمان تماس و دمای مورد نظر استفاده.

اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا راه را برای توسعه یک استراتژی دایره ای جامع برای بازگرداندن زباله های پلاستیکی به اقتصاد رهبری می کند . هدف آن ایجاد ارزش های اضافی با ایجاد فرصت های تجاری و ارائه مزایای زیست محیطی و اجتماعی است. به عنوان بخشی از گذار از اقتصاد خطی، اتحادیه اروپا استراتژی خود را در مورد پلاستیک در سند "استراتژی اروپایی برای پلاستیک در یک اقتصاد دایره ای" نشان داد [iv] . برای دستیابی به هدف بلندپروازانه خود مبنی بر قابل استفاده مجدد یا بازیافت تمام بسته بندی های پلاستیکی تا سال 2030 ، قاره کهن در تلاش است تا اقتصاد و کیفیت بازیافت پلاستیک را بهبود بخشد.

مقررات پلاستیک بازیافتی برای کاربردهای تماس با غذا در مقررات شماره 282/2008 گنجانده شده است. علاوه بر این، محصولات تولید شده با استفاده از مواد پلاستیکی بازیافتی باید الزامات مقررات پلاستیک 10/2011 را برآورده کنند.

طبق مقررات شماره 282/2008 «فقط مواد و اقلامی که در تماس با مواد غذایی هستند و حاوی پلاستیک بازیافتی به دست آمده از یک فرآیند بازیافت مجاز هستند، پس از ارزیابی درخواست‌ها برای فرآیندهای بازیافت، می‌توانند در اتحادیه اروپا به بازار عرضه شوند». پس از دریافت دادخواست، سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) نظر خود را در مورد ایمنی فرآیند صادر می کند، سپس کمیسیون اروپا تصمیم می گیرد که آیا فرآیند بازیافت را بپذیرد یا خیر.

علاوه بر این، مقررات پلاستیک 10/2011 الزامات خاصی را برای ساخت و بازاریابی در اتحادیه اروپا مواد و اقلام پلاستیکی که برای تماس با مواد غذایی در نظر گرفته شده اند، تعیین می کند. از جمله، این الزامات مشخص می کند که فقط مواد موجود در فهرست مواد مجاز اتحادیه می توانند در ساخت لایه های پلاستیکی استفاده شوند.

هندوستان

هند یکی از بزرگترین مصرف کنندگان محصولات پلاستیکی است. هیئت مرکزی کنترل آلودگی تخمین می زند که روزانه حدود 26000 تن زباله پلاستیکی ایجاد می شود. این کشور همچنین یکی از کشورهایی است که بیشتر تحت تأثیر معضل آلودگی پلاستیکی قرار گرفته است زیرا بسیاری از این زباله های پلاستیکی جمع آوری نشده و در نهایت در محیط زیست تصفیه نمی شوند.

مقررات مربوط به پلاستیک، PET و استفاده از PET بازیافتی در هند توسط اداره استانداردهای هند صادر می شود. سند IS 14534: 1998 با عنوان " راهنمای بازیافت پلاستیک " روش های گام به گام برای بازیافت و بازیافت زباله های پلاستیکی را نشان می دهد. این به تفصیل رویه هایی را که باید برای انتخاب، تفکیک و پردازش ضایعات/ضایعاتی که برای بازیافت مناسب هستند دنبال کرد، توضیح می دهد.

علاوه بر این، دستورالعمل، کاربردهای مناسب محصول نهایی پیشنهادی از پلاستیک بازیافتی را به شرح زیر فهرست می کند: ظروف غیر غذایی برای مواد شوینده، شامپو، ظروف بسته بندی قابل استفاده مجدد و غیره. یک سال بعد، در سال 1999 قوانین ساخت و استفاده از پلاستیک های بازیافتی معرفی شد. ممنوعیت استفاده از پلاستیک بازیافتی در تولید کیسه ها، گونی ها یا بسته بندی های مورد استفاده در بسته بندی مواد غذایی و افزودن اینکه مواد غذایی باید فقط در پلاستیک بکر بسته بندی شوند.

ملاحظات نهایی

ایالات متحده، اروپا و هند همگی رویکردهای متفاوتی را در برخورد با پلاستیک بازیافتی اتخاذ کرده اند . در ایالات متحده، تا زمانی که پلاستیک بازیافتی همان کیفیت مورد نیاز برای پلاستیک بکر را داشته باشد، می‌توان آن را بدون نیاز به تایید در بسته‌بندی‌ها و بسته‌بندی‌های تماس با غذا قرار داد (حتی اگر توصیه می‌شود). از سوی دیگر، اروپا با بررسی گام به گام هر فرآیند بازیافت، خط بسیار سخت تری را اتخاذ می کند. همچنین در اتحادیه اروپا کشورها باید استانداردهایی را رعایت کنند که در سه سطح ملی، اروپایی و بین المللی وجود دارد. در نهایت، هند هنوز آماده اعتماد به استفاده از پلاستیک بازیافتی در محصولات تماس با غذا نیست، اما کاربردهای دیگر را تشویق می کند.

تلاش‌ها برای افزایش نرخ بازیافت پلاستیک نه تنها شامل دولت‌ها می‌شود، بلکه باید شهروندان، کسب‌وکارها و آژانس‌های تنظیم استاندارد را نیز دربرگیرد. یک ابزار ضروری و بسیار مورد بحث که می تواند به سرعت بخشیدن به گذار به اقتصاد دایره ای پلاستیک کمک کند، گواهی بازیافت است. اینها می توانند به شفافیت و شفافیت در فرآیندهای بازیافت کمک کنند و علاوه بر این، به تولیدکنندگان اطمینان می دهند که مواد خامی که به دست می آورند نیازهای آنها را برآورده کرده و واقعاً بازیافت می شوند.

در Plastics For Change، فرآیندهای بازیافت ما توسط سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) تایید شده است و ما به استاندارد نستله درجه A برای بطری های نوشیدنی و همچنین مطابق با REACH دست یافته ایم. این بدان معناست که پلاستیک ما نه تنها برای استفاده در تماس با غذا مناسب است، بلکه دارای حداکثر درجه خلوص است.

صنعت بازیافت محیطی پیچیده است که مقررات متعددی در آن هر چند سال یکبار به روز می شود، بنابراین همگام شدن با آن چندان آسان نیست. علاوه بر این، این مقررات در هر کشور، منطقه و گاهی اوقات حتی محلی متفاوت است.

امروز می‌خواهیم دنیای قوانین و قوانین مربوط به صنعت بازیافت پلاستیک را با تمرکز ویژه بر مقررات جاری در ایالات متحده آمریکا، اروپا و هند برای بسته‌بندی و بسته‌بندی مواد غذایی ساخته شده با رزین‌های بازیافتی روشن کنیم. بنابراین، اگر می خواهید بیشتر بدانید، به ادامه مطلب بروید!

چه کسی بر صنعت پلاستیک تأثیر می گذارد؟

فرآیند نحوه تنظیم، استفاده، مدیریت و در نهایت دور ریختن پلاستیک ها تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله:

• مصرف‌کنندگان و سازمان‌های غیردولتی که تولیدکنندگان، خرده‌فروشان و شرکت‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند تا اطلاعات مربوط به محصولاتی را که می‌خرند افشا کنند (این شامل شفافیت در مورد تهیه مواد، پیشنهادات در مورد استفاده از محصول و دفع آن و غیره است).

• فشار سیاسی و مقررات دولتی در مراحل مختلف زنجیره ارزش پلاستیک

• کسب‌وکارها با استراتژی‌های زنجیره تامین متفاوت خود.

علاوه بر این، شوراهای محلی نقش مهمی در توسعه بازیافت و برنامه های آموزشی در مورد این موضوع دارند.

وقتی صحبت از مقررات پلاستیکی به میان می‌آید، تولیدکنندگان اغلب متاثرترین گروه‌ها هستند، زیرا بیشتر سیاست‌های تدوین‌شده در طول سال‌ها بر بسته‌بندی‌های پلاستیکی متمرکز شده‌اند. به طور فزاینده ای از تولیدکنندگان خواسته می شود تا چرخه عمر محصولات خود را در نظر بگیرند تا راه هایی را برای به حداقل رساندن تأثیر این محصولات بر محیط زیست بیابند. یک گزینه مناسب برای آنها استفاده از پلاستیک بازیافتی به جای بکر در فرآیند تولید است.

چرا بازیافت پلاستیک تا این حد تنظیم شده است؟

از دهه 1970، شیشه، فولاد، آلومینیوم و کاغذ برای استفاده در تماس با غذا بازیافت شدند. آلودگی پس از مصرف، نگرانی عمده ای با این مواد نبوده است. ظروف نوشیدنی آلومینیومی به طور متوسط حاوی 70 درصد مواد بازیافتی [i] است که بالاترین درصد محتوای بازیافتی را در بین انواع ظروف نوشیدنی دارد. از سوی دیگر ظروف شیشه ای تا 74 درصد از مواقع در اتحادیه اروپا بازیافت می شوند.

این مواد برای بازیافت بسیار مناسب هستند زیرا در استفاده معمولی تجزیه نمی شوند و در برابر آلودگی مقاوم تر هستند. با این حال، پلاستیک چند مشکل دیگر را ارائه می دهد. از آنجایی که این ماده می تواند تا 4000 ماده شیمیایی مختلف را در داخل خود داشته باشد [ii] ، برای استفاده مجدد از آن نیاز به قوانین متفاوت و سخت تری دارد.

بزرگترین بخش که امروزه از پلاستیک استفاده می کند بسته بندی صنعتی است [iii] . به همین دلیل است که اقتصادهای بزرگ جهان، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سایر کشورها توسعه دستورالعمل هایی را برای اطمینان از مناسب بودن محصولات ساخته شده با پلاستیک بازیافتی برای استفاده در بسته بندی و بسته بندی مواد غذایی به عنوان اولویت تعیین کرده اند.

ایالات متحده

در ایالات متحده، تولیدکنندگان اقلام ساخته شده از پلاستیک بازیافتی مسئول اطمینان از خلوص مناسب مواد بازیافتی برای استفاده مورد نظر خود هستند و تمام مشخصات موجود برای استفاده از پلاستیک بکر را برآورده می کنند. این الزامات در کد مقررات فدرال عنوان 21 و پیشنهادات برای استفاده از پلاستیک بازیافتی در بسته بندی محصول در راهنمای صنعت - استفاده از پلاستیک های بازیافتی در بسته بندی مواد غذایی آمده است.

نگرانی اصلی سازمان غذا و دارو در مورد استفاده از پلاستیک بازیافتی این است که ممکن است آلاینده های پلاستیک استفاده شده در محصول نهایی ظاهر شوند. به همین دلیل، FDA برای ارزیابی هر پیشنهاد استفاده بالقوه از پلاستیک بازیافتی یک به یک در دسترس است.

در طول ارزیابی، آژانس فدرال پیشنهادهای شخصی را در مورد اینکه آیا فرآیند بازیافت پیشنهادی پلاستیک خالص مناسب برای کاربرد در تماس با غذا تولید می کند یا خیر، ارائه می دهد.

به دلیل خطرات مرتبط فوق الذکر، تولیدکنندگانی که می خواهند از پلاستیک بازیافتی برای بسته بندی مواد غذایی خود استفاده کنند و توسط FDA تأیید شده باشند، باید اطلاعاتی در مورد موارد زیر ارائه دهند:

• فرآیند بازیافت کامل شامل الف) شرح منبع PCR برای اطمینان از بازیافت فقط پلاستیکی که با مقررات مطابقت دارد. ب) شرح اقدامات انجام شده برای اطمینان از عدم تماس پلاستیک قابل بازیافت با آلاینده ها.

• آزمایش هایی برای نشان دادن اینکه تمام آلاینده های احتمالی در طی فرآیند بازیافت حذف می شوند.

• شرحی از کاربرد آتی پلاستیک به دست آمده از این فرآیند شامل نوع غذایی که با مواد در تماس خواهد بود، مدت زمان تماس و دمای مورد نظر استفاده.

اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا راه را برای توسعه یک استراتژی دایره ای جامع برای بازگرداندن زباله های پلاستیکی به اقتصاد رهبری می کند . هدف آن ایجاد ارزش های اضافی با ایجاد فرصت های تجاری و ارائه مزایای زیست محیطی و اجتماعی است. به عنوان بخشی از گذار از اقتصاد خطی، اتحادیه اروپا استراتژی خود را در مورد پلاستیک در سند "استراتژی اروپایی برای پلاستیک در یک اقتصاد دایره ای" نشان داد [iv] . برای دستیابی به هدف بلندپروازانه خود مبنی بر قابل استفاده مجدد یا بازیافت تمام بسته بندی های پلاستیکی تا سال 2030 ، قاره کهن در تلاش است تا اقتصاد و کیفیت بازیافت پلاستیک را بهبود بخشد.

مقررات پلاستیک بازیافتی برای کاربردهای تماس با غذا در مقررات شماره 282/2008 گنجانده شده است. علاوه بر این، محصولات تولید شده با استفاده از مواد پلاستیکی بازیافتی باید الزامات مقررات پلاستیک 10/2011 را برآورده کنند.

طبق مقررات شماره 282/2008 «فقط مواد و اقلامی که در تماس با مواد غذایی هستند و حاوی پلاستیک بازیافتی به دست آمده از یک فرآیند بازیافت مجاز هستند، پس از ارزیابی درخواست‌ها برای فرآیندهای بازیافت، می‌توانند در اتحادیه اروپا به بازار عرضه شوند». پس از دریافت دادخواست، سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) نظر خود را در مورد ایمنی فرآیند صادر می کند، سپس کمیسیون اروپا تصمیم می گیرد که آیا فرآیند بازیافت را بپذیرد یا خیر.

علاوه بر این، مقررات پلاستیک 10/2011 الزامات خاصی را برای ساخت و بازاریابی در اتحادیه اروپا مواد و اقلام پلاستیکی که برای تماس با مواد غذایی در نظر گرفته شده اند، تعیین می کند. از جمله، این الزامات مشخص می کند که فقط مواد موجود در فهرست مواد مجاز اتحادیه می توانند در ساخت لایه های پلاستیکی استفاده شوند.

هندوستان

هند یکی از بزرگترین مصرف کنندگان محصولات پلاستیکی است. هیئت مرکزی کنترل آلودگی تخمین می زند که روزانه حدود 26000 تن زباله پلاستیکی ایجاد می شود. این کشور همچنین یکی از کشورهایی است که بیشتر تحت تأثیر معضل آلودگی پلاستیکی قرار گرفته است زیرا بسیاری از این زباله های پلاستیکی جمع آوری نشده و در نهایت در محیط زیست تصفیه نمی شوند.

مقررات مربوط به پلاستیک، PET و استفاده از PET بازیافتی در هند توسط اداره استانداردهای هند صادر می شود. سند IS 14534: 1998 با عنوان " راهنمای بازیافت پلاستیک " روش های گام به گام برای بازیافت و بازیافت زباله های پلاستیکی را نشان می دهد. این به تفصیل رویه هایی را که باید برای انتخاب، تفکیک و پردازش ضایعات/ضایعاتی که برای بازیافت مناسب هستند دنبال کرد، توضیح می دهد.

علاوه بر این، دستورالعمل، کاربردهای مناسب محصول نهایی پیشنهادی از پلاستیک بازیافتی را به شرح زیر فهرست می کند: ظروف غیر غذایی برای مواد شوینده، شامپو، ظروف بسته بندی قابل استفاده مجدد و غیره. یک سال بعد، در سال 1999 قوانین ساخت و استفاده از پلاستیک های بازیافتی معرفی شد. ممنوعیت استفاده از پلاستیک بازیافتی در تولید کیسه ها، گونی ها یا بسته بندی های مورد استفاده در بسته بندی مواد غذایی و افزودن اینکه مواد غذایی باید فقط در پلاستیک بکر بسته بندی شوند.

ملاحظات نهایی

ایالات متحده، اروپا و هند همگی رویکردهای متفاوتی را در برخورد با پلاستیک بازیافتی اتخاذ کرده اند . در ایالات متحده، تا زمانی که پلاستیک بازیافتی همان کیفیت مورد نیاز برای پلاستیک بکر را داشته باشد، می‌توان آن را بدون نیاز به تایید در بسته‌بندی‌ها و بسته‌بندی‌های تماس با غذا قرار داد (حتی اگر توصیه می‌شود). از سوی دیگر، اروپا با بررسی گام به گام هر فرآیند بازیافت، خط بسیار سخت تری را اتخاذ می کند. همچنین در اتحادیه اروپا کشورها باید استانداردهایی را رعایت کنند که در سه سطح ملی، اروپایی و بین المللی وجود دارد. در نهایت، هند هنوز آماده اعتماد به استفاده از پلاستیک بازیافتی در محصولات تماس با غذا نیست، اما کاربردهای دیگر را تشویق می کند.

تلاش‌ها برای افزایش نرخ بازیافت پلاستیک نه تنها شامل دولت‌ها می‌شود، بلکه باید شهروندان، کسب‌وکارها و آژانس‌های تنظیم استاندارد را نیز دربرگیرد. یک ابزار ضروری و بسیار مورد بحث که می تواند به سرعت بخشیدن به گذار به اقتصاد دایره ای پلاستیک کمک کند، گواهی بازیافت است. اینها می توانند به شفافیت و شفافیت در فرآیندهای بازیافت کمک کنند و علاوه بر این، به تولیدکنندگان اطمینان می دهند که مواد خامی که به دست می آورند نیازهای آنها را برآورده کرده و واقعاً بازیافت می شوند.

در Plastics For Change، فرآیندهای بازیافت ما توسط سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) تایید شده است و ما به استاندارد نستله درجه A برای بطری های نوشیدنی و همچنین مطابق با REACH دست یافته ایم. این بدان معناست که پلاستیک ما نه تنها برای استفاده در تماس با غذا مناسب است، بلکه دارای حداکثر درجه خلوص است.